Ýþte, yine geldi anneler günü
Saymadým kaçýncý sensiz yýl anne
Bu gün benim yasým elin düðünü.
Sana gelmek için yok mu yol anne
Anne, çok özledim melek yüzünü
Yavrularým diyen tatlý sözünü
Hiç söndüremedim kalpte közünü
Sensiz geçen her gün bana zul anne
Bahçemize diktiðin gül boy verdi
Yoldan gelen geçen bir gonca derdi
Yokluðun çok üzdü yataða serdi
Çekemez bu derdi hiçbir kul anne
Uzaklardan bir ses versen ne olur
Sýmsýký baðrýna sarsan ne olur
Yüzünü yüzüme sürsen ne olur
Bu gece düþüme, bana gel anne
Kimlere gücensem, küssem, darýlsam
Ýsyanla çaðladým artýk durulsam
Bu gün annem diye kime sarýlsam
Seni çok özledi yavrun NÝL, anne
MAYIS 2010
NÝLÜFER SARP
***Bütün annelerin ’Anneler Günü’ kutlu olsun. Sevgili analarýmýzýn ellerinden öperken vefat etmiþ anneleri de rahmetle anýyorum***