Küçüktüm o zamanlar, çocuktum. Gök gürlese anama sýðýnýr, Koynuna girer, yatardým. Nerdeyse asýrlar geçti, O sýcaklýðý hiç kimsede bulamadým.
Her þey söylenmezdi babaya, Çekinirdim, anama geçerdi nazým. Derdim, ‘ Bana para lazým.’ Varsa verir, yoksa bulur buluþtururdu, Küçüktüm o zamanlar, çocuktum, Ýstemeyerek de olsa, anamý çok üzdüm.
Yemez, yedirir, giymez giydirirdi, Ne zaman canýmýz sucuklu yumurta çekse, Sabahýn köründe, üþenmeden bakkala gider, Ekmeðin en sýcaðýndan, peynirin en iyisinden, Sucuðun en lezzetlisinden alýrdý. Paramýz olmazdý ama babamýzýn hatýrý vardý, Hesap yüklü de olsa aybaþýnda öderdik.
Benim markalý spor ayakkabým hiç olmadý, Anamýn pazardan aldýðýný giyerdim. Daha dün gibi hatýrlarým, Sevincimden, sanki kanat takýp uçardým.
Anam, sadece bizlere deðil, Parayla, elin çocuklarýna da bakardý. Dikiþ diker, iðne oyasý yapar, satardý. Çocuklarým baþkalarýnýn ellerine bakmasýn diye, Gecesini gündüzüne katardý. Küçüktüm, o zamanlar çocuktum, Aklým ermeye baþladýðýnda, Fakir olduðumuzu çok da geç olsa anlamýþtým.
Babam öldüðünde, dünya baþýma nasýl yýkýldýysa, Zamanla, yüreðime kocaman bir taþ oturdu. O küçük çocuk bir günde nasýl büyüdü?
Evin küçük babasý olmuþtum olmasýna da, Anama hep muhtaç doðmuþtum. Aðladýðýmda, yanaðýmdan öper, ‘Kuzum’ diye severdi.
Paramýz yoktu, borcumuz çoktu. Kýþýn, hava çok soðuk olurdu, Dýþarýya lapa lapa karlar yaðardý, O zamanlar sobamýz vardý da, Kömürümüz yoktu.
Bir an önce hayata atýlmalýydým, Ýnsan içine katýlmalýydým. Anam için, kardeþlerim için, Yeni bir dünya kurmalýydým. Ýnanmýþtým, baþarmalýydým, Çünkü ben, babamýn oðluydum.
Kendimi kurtardým kurtarmasýna da, Anamý ve kardeþlerimi kurtaramadým. Parçalandýk, daðýldýk, Her birimiz bir yerlere savrulduk. Ýçimde öyle derin bir yara var ki, Asla kabuk baðlamýyor.
Baðýrýyorum, haykýrýyorum zamana, Her defasýnda sesimi duymazdan geliyor. Kader denilen kördüðüm, aðlarýný acýmasýzca örüyor. Çok þükür saðlýðým iyi olmasýna iyi, Çünkü anamýn duasý koruyor. Yýllardýr içim yanýyor, kanýyor, acýyor, Hatýrýmý yine bir tek anam soruyor.
Bir gün olsun gün yüzü görmeyen, Cefakar, çileli anam,,, Biliyorum, ne desem boþ, Asla hakkýn ödenmez. Benden dualarýný esirgeme anam, Býrak, yine çocuk olayým, Sýmsýký sar beni, Yine koynunda yatayým. Yine ‘kuzum’ diye sev beni, Hep sev,,, Yanaklarýmdan öp beni, Hep öp,,, Seninle huzur bulayým.
Býrak, býrak beni anam, Çocuklar gibi aðlayayým,,,
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 12 Mayýs 2013 Pazar - Saat : 04.40-Isparta
ANLADIM KÝ, ANA GÝBÝ YAR BULUNMAZ.. ANLADIM KÝ, BANA BÝR TEK ANAMDAN FAYDA VAR. ANLADIM KÝ, BENÝ BÝR TEK ANAM SEVÝYOR.. ANLADIM KÝ, ’ KADIN ’ DEYÝNCE AKLIMA SADECE VE SADECE ANAM GELECEK BUNDAN BÖYLE.. ÇÜNKÜ BENÝ ’ KUZUM’ DÝYE BÝR TEK ANAM SEVDÝ..ANAM BENÝ ÇIKARSIZ SEVDÝ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.