Küçüktüm o zamanlar, çocuktum, Gök gürlese anama sýðýnýr, Koynuna girer, yatardým, Nerdeyse asýrlar geçti, O sýcaklýðý hiç kimsede bulamadým.
Her þey söylenmezdi babaya, Çekinirdim, anama geçerdi nazým, Derdim, ‘Bana para lazým.’ Varsa verir, yoksa bulur buluþtururdu, Küçüktüm o zamanlar, çocuktum, Ýstemeyerek de olsa, anamý çok üzdüm.
Yemez yedirir, giymez giydirirdi, Ne zaman canýmýz sucuklu yumurta çekse, Sabahýn köründe üþenmeden bakkala gider, Ekmeðin en sýcaðýndan, peynirin en iyisinden, Sucuðun en lezzetlisinden alýrdý, Paramýz olmazdý ama babamýzýn hatýrý vardý, Hesap yüklü de olsa aybaþýnda öderdik.
Benim markalý spor ayakkabým hiç olmadý, Anamýn pazardan aldýðýný giyerdim, Daha dün gibi hatýrlarým, Sevincimden, sanki kanat takýp uçardým, Ah sevinçlerim, heyecanlarým, Iþýl ýþýl parlayan, gülen gözlerim, Hayallerim, çocukça duygularým, Yalancý baharlarým, sözde aþklarým, Beni býrakýp nerelere gittiniz?
Anam sadece bizlere deðil, Parayla elin çocuklarýna da bakardý, Dikiþ diker, iðne oyasý yapar, satardý, Çocuklarým baþkalarýnýn ellerine bakmasýn diye, Gecesini gündüzüne katardý, Küçüktüm, o zamanlar çocuktum, Aklým ermeye baþladýðýnda, Fakir olduðumuzu çok da geç olsa anlamýþtým.
Babam öldüðünde dünya baþýma nasýl yýkýldýysa, Zamanla yüreðime kocaman bir taþ oturdu, O küçük çocuk bir günde nasýl büyüdü?
Evin küçük babasý olmuþtum olmasýna da, Anama hep muhtaç doðmuþtum, Aðladýðýmda yanaðýmdan öper, ‘Kuzum’ diye severdi.
Paramýz yoktu, borcumuz çoktu, Kýþýn hava çok soðuk olurdu, Dýþarýya lapa lapa karlar yaðardý, O zamanlar sobamýz vardý da, Kömürümüz yoktu.
Bir an önce hayata atýlmalýydým, Ýnsan içine katýlmalýydým, Anam için, kardeþlerim için, Yeni bir dünya kurmalýydým, Ýnanmýþtým, baþarmalýydým, Çünkü ben, babamýn oðluydum.
Kendimi kurtardým kurtarmasýna da, Anamý ve kardeþlerimi kurtaramadým, Parçalandýk, daðýldýk, Her birimiz bir yerlere savrulduk, Ýçimde öyle derin bir yara var ki, Asla kabuk baðlamýyor.
Baðýrýyorum, haykýrýyorum zamana, Her defasýnda sesimi duymazdan geliyor, Kader denilen kördüðüm, aðlarýný acýmasýzca örüyor, Çok þükür saðlýðým iyi olmasýna iyi, Çünkü anamýn duasý koruyor, Yýllardýr içim yanýyor, kanýyor, acýyor, Hatýrýmý yine bir tek anam soruyor.
Bir gün olsun gün yüzü görmeyen, Cefakâr, çileli anam... Biliyorum ne desem boþ, Asla hakkýn ödenmez, Benden dualarýný esirgeme anam, Býrak, yine çocuk olayým, Sýmsýký sar beni, Yine koynunda yatayým, Yine ‘kuzum’ diye sev beni, Hep sev... Yanaklarýmdan öp beni, Hep öp, Seninle huzur bulayým.
Býrak, býrak beni anam, Çocuklar gibi aðlayayým.
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 12 Mayýs 2013 Pazar - Saat : 04.40-Isparta
Þiirin hikâyesi:
ANLADIM KÝ ANA GÝBÝ YAR BULUNMAZ. ANLADIM KÝ BANA BÝR TEK ANAMDAN FAYDA VAR. ANLADIM KÝ BENÝ BÝR TEK ANAM SEVÝYOR. ANLADIM KÝ, ’KADIN’ DEYÝNCE AKLIMA SADECE VE SADECE ANAM GELECEK BUNDAN BÖYLE. ÇÜNKÜ BENÝ ’KUZUM, MURADIM’ DÝYE BÝR TEK ANAM SEVDÝ. ANAM BENÝ ÇIKARSIZ SEVDÝ.
NOT: BU ÞÝÝRÝ VE YUKARDAKÝ AÇIKLAMAYI YAPTIÐIMDA ANNEM HAYATTAYDI. ANNEM ANKARA’DA YAÞIYORDU, BEN ÝSE AÝLEMLE BÝRLÝKTE ISPARTA’DA YAÞIYORDUM. BÝRBÝRÝMÝZÝ SIK SIK ARARDIK. ANNEM MAALESEF BEYÝN KANAMASI SONUCU 05 MART 2021 TARÝHÝNDE HASTANEDE VEFAT ETTÝ. BEYÝN KANAMASI GEÇÝRMEDEN ON GÜN ÖNCE ANNEMÝ ARAMIÞ, TELEFONDA UZUN UZUN KONUÞMUÞTUK. BANA BABAMLA NASIL TANIÞTIKLARINI ANLATMIÞTI. GENÇ KIZLIÐI VE BABAMLA ÝLGÝLÝ BÝLMEDÝKLERÝMÝ KENDÝSÝNE SORMUÞ, ÖÐRENMÝÞTÝM. BEN HAFTA SONU EVDEYKEN ANNEM BENÝ ARADIÐINDA KENDÝSÝYLE KISA BÝR KONUÞMA DAHA YAPMIÞTIM. "NASILSIN OÐLUM, SENÝ MERAK ETTÝM. BÝR SESÝNÝ DUYMAK ÝSTEDÝM" DEMÝÞ, BEN DE KENDÝSÝNÝN HALÝNÝ, HATIRINI SORDUKTAN SONRA KENDÝSÝNÝ BÝR KAÇ GÜN SONRA ARAYACAÐIMI SÖYLEYEREK TELEFONU KAPATMIÞTIM.
ARADAN ÝKÝ VEYA ÜÇ GÜN GEÇMÝÞTÝ. BU GÖRÜÞME ANNEMLE YAPTIÐIM SON GÖRÜÞMEYDÝ.
ARTIK BENÝ SEVECEK KADIN DA KALMADI. :(
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.