I.
Bugün neden ayrýldý aramýzdan
Onca insan
Onca can Reyhanlý’da?
Ve hangi vakit yaþamak
Ya da sivil olmak suç oldu
Ey insanlýk
Hangi ara Azrail kesildi adýmýz?
Düþün çarþýdasýn
Yürüyorsun ptt’nin önünde
Aklýnda ölmek yok
Yüreðinde yaþamak taze
Mayýs gülleri kýpkýrmýzý gülümsüyor bakýþlarýna
Yaðmur ha yaðacak ha yaðacak
Ama ansýzýn bir þeyler kopuyor
Ve kimseye
Yarine
Annene veda etmeden göçüyorsun bu dünyadan.
Ne zor þeymiþ bu
Ne zor þeymiþ habersiz ölmek
Hakketmeden gitmek...
II.
Düþün bir caddedesin
Arabanýn içindesin
Belki Müslüm Gürses dinliyorsun efkarlý
Belki dýþarýyý seyrediyorsun an an
Kalabalýkta yalnýzlýðýný arýyorsun belki de.
Ama o da ne
Bir ses, kulaklarý yýrtýyor
Gümmm diye patlýyor evler arabalar yanýyor
Ve insanlar parça parça oluyor
Sonra gözlerini kýsýyorsun
Ya da susuyorsun
Film pardon hayat baktýðýn gibi gitmiyor...
Ve hani yeterdi hepimize bu dünya
Ve bu sýnýrlar
Bu her caný yaralayan bombalar
Bu zamansýz ölümler de neyin nesi
Ey insanlýk
Söyle neyin sesi bu kara dumanlar?