Gönül dili ile selam gönderdin Gözlerinle sevda bahçeme girdin Bakýþýnla bana teminat verdin Ýnkâr eder isen derim ki: Nankör Yanýldýysam de ki: Gönül gözün kör
Özlem tohumlarý, saçmadan önce Çýkýlmaz çukurlar açmadan önce Uçuruma atýp, kaçmadan önce Rahat bir yaþantý yaþardý bu ser Þimdi his dünyamda fýrtýna eser
Önce caným, gülüm; sonra kan kustur Bir de diyorsun ki:’Gönlünü sustur’ Bu nasýl söz böyle, nasýl husustur Yaptýklarýn gerçek, þaka ya da kur Git baþka sineye, baþka tuzak kur
Nasýl bir insansýn, anlayamadým Acýnýn üstüne acý yamadým Çizilmez diyordun, çizilmiþ adým Sinemde çatlaklar oluþtu yer yer Hüzünler devleþir hayalimi yer
Dünyanýn çilesi içime dolsa Ektiðim umutlar bitmeden solsa Sevmeyeni sevmem, þah kýzý olsa Piþmanlýðýn bir gün, kor olacak kor Kim seni ben gibi baþköþeye kor
Utancýndan uçmuþ, yüzünün rengi Sesin de bir tuhaf kaçmýþ ahengi Bir gün yüreðinle edesin cengi Son sözüm: aðýný baþka yere ör Ne ben seni gördüm ne sen beni gör Sosyal Medyada Paylaşın:
abdulhadi bay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.