DALGALARIN AZABI

Göl olabildiðince hýrçýn,
dalgalar azgýn ve acýmazsýzdý.
Balýkçý þaþýrdý ansýzýn,
hazýrlýksýz ve yapayalnýzdý.

Kibrit çöpü gibi sallanýyordu tekne,
dev dalgalarla savrulurken.
Sapa saðlam ayaktaydý yine,
amansýz darbelere maruz kalýrken.

Bir yandan yakarýrken Allah’a
çocuklarýyla karýsýndaydý aklý,
Bir de salimen ulaþabilirse kýyýya;
bir daha göle çýkmayacaktý kayýklý.

Bilinmez boðuþma ne kadar sürdü,
bitmek üzereydi gücü artýk onun da.
Hayal deðilse eðer kýyýyý gördü,
tekrar umutlandý mücadele sonunda.

Uzun çabalar ardýndan kýyýya kaçtý,
demir bile atmadan koþtu karaya.
Þükredip öptü topraðý,sonra el açtý;
bir kurban adayýp veda etti oraya.

Abdullah Aytekin

Sosyal Medyada Paylaşın: