Ben ilk tanýþmamýzda senin titreyerek bana sokuluþunu sevdim hayatta, Bir de beni sevmeni büyük bir aþkla…
Sus; Kimselere söyleme seni ne kadar çok sevdiðimi, Kimseler duymasýn ne olur sus... Bilirlerse engel olurlar diye korkarým…
Bir sen bil seni ne kadar çok sevdiðimi Bir de ben, Yýldýzlar bilsinler, ay ýþýðý bilsin bir de yaðmurlar... Allah þahit zaten aþkýmýza... Anlatma kimselere sana olan aþkýmý, yüreðime diktiðim filizleri ve tomurcuklarý Koparýrlar korkarým...
Sus sevgili sus, bu aþkýn büyüsü bozulmasýn, Ayrýlýk yolumuz olmasýn, Dayanamam çok acýlar çeker yüreðim Çekemem artýk bir acý daha... Kesilmesin þah damarým...
Ah benim yaralý ceylaným, Biliyorum senin tek aþkýným...
Sus kimseye söyleme aþkýmýzý, Bilmesin hiç kimse sus.... Týlsýmý bozulur bu aþkýn korkarým... Kor ateþlere düþer sonra yüreðim Yanarým...
Sus/ ma haykýr sevgimizi haykýr Ama ; sadece kulaklarýma yalnýzca ben duyayým....
Kazým DOÐAN 10.05.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.