Türkü Dostlarım

Semah’a kaldýrdý, suskun gönlümü
Cemil Baba; dede olma yolunda
Vurgular, öðütler,bir kandil mumu
Hakikat dilinde, Türkü Dostlarým
/
Baklavacý Cemal, tuz katsa yenir
Her kelâmý haktýr, baþka ne denir?
Ýlham borcudur bu, sözle ödenir
Peteðin balýnda, Türkü Dostlarým
/
Mýzrabý kuvvetli, Gakkoþ Ramazan
Her mevsim bahardýr, kovuldu hazan
Doya doya tattý, sözleri yazan
Sanki bam telinde, Türkü Dostlarým
/
Süleyman abimiz, türkü delisi
Ne sarayý vardýr, ne de yalýsý
Naðme deposudur, almýþ sülüsü
Seherin yelinde, Türkü Dostlarým
/
Necati bey, yoðurduðu acýdýr
Dergâhta çið köfte, baþlar tâcýdýr
”Hem dinlemez - hem söylemez”; necidir?
Yüz makam halýnda, Türkü Dostlarým
/
Hüseyin abimiz, sâkiler baþý
Demleyip çaylarý, yakar ataþý
Hele kýzdýrmayýn, kondurur taþý
Dikenin gülünde, Türkü Dostlarým
/
Sýðsa da gönlüme, kaðýt yetmiyor
Dostlar çoktur, yaza yaza bitmiyor
Su akmazsa, taþ unu öðütmüyor
Gür duygu selinde, Türkü Dostlarým
/
Ali Rýza Malkoç 26/01/2008 Bursa

Muhtelif türkü meclislerinde tanýdýðým dostlarýn bir kýsmýna
methiye olarak yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: