Sonu gelmez nakýþlarýnda Yüreðime kanaviçe iþledin Sarýyý ben severim kýrmýzýyý sen El kadar bebeler çöktüðünde üstüme Ve yar soluklarýnda nefesim kesildiðinde Bakýþýn yeterdi soluðun içimde Annem…
Yolu bilinmez yarýnlarýn Üstünü örttün Anne! Yorgan misali izsiz Sessizce aðladýn/ Acý yüklü trenlerine Beyaz limon çiçekleri Kokular vardý eskiden Lavanta ve nergis Saçlarýndan Genzime…
Bilinmez; Sokak yüzlü insanlarýn mecali Sevgiler turlanýyor bakýþlarda Kayýp soluklarýn izi var Bir aðýt gidiþinde Gözlerin ýþýktý Sözlerin aþk Avunuyorum
Öyle/ki! Hiç bilmediler Kadirsiz adamlar Kýymet nidalarýný Yarýnlarýn kör kuyusu Sandýklar dolusu avuntu Yeni baþlangýçlara doðru
Savrulmak; Bir yapraðýn ardýndan Ya da ucu güllü mendillerin Soluðunda kimsesiz ve sakil Ay çöreklendi ninni uykularýna
Bu gece bende kal Anne… Bu gece bende/
Yüreðime sinen karalarý kovayým Ölü insanlýk ayýbýnda/
Kendim olayým…
Þiirin yine taçlanmýþ olduðunu görmek ayrý bir gurur ve mutluluk benim için,yazana kadar þiir sizin oluyor da yazdýktan sonra o artýk halkýndýr,o yüzden tüm deðerli þiir seven dostlarýma ve bu anlamlý günde þiire deðerini veren seçki kuruluna sevgi ve saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.