YÜREĞİM SÖKÜLÜR OLDU

Yýkýlmaz çýnar dým hazan ým vurdu,
Yapraklarým tel,tel dökülür oldu,
Sanki de ardýmdan geliyor ordu,
Yüreðim ciðerim sökülür oldu.

Kimseler de ortak olmaz kahrýma,
Ben ise onlarý bastým baðrýma,
Þu yalnýzlýk gider oldu aðrýma,
Daðlar üzerime yýkýlýr oldu.

Eski dostlar benim düþmaným oldu,
Düþman köpeðini üstüme saldý,
Ýþine gelmeyen kusuru buldu,
Bana da þimdi hor bakýlýr oldu.

Kalmadý sað gözden sol göze güven,
Bu zamanda nerde gönülden seven,
Çoðaldý anayý evinden kovan,
Ocaklara incir dikilir oldu.

Ýnsanlar it gibi itilir þimdi,
Aç kalan sokaða atýlýr þimdi,
Namus beþ kuruþa satýlýr þimdi,
Doðru diyen hapse týkýlýr oldu.

Ozan zekim artýk ne olur deme,
Yüreðin daha da düþürme gama,
Önceleri söyler çalardým ama,
Telime hicraným takýlýr oldu...

OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: