Ana Yüreği

Canýnda can, alýp verince nefes,
Sevgisiyle piþer Ana Yüreði.
Yavrusu doðunca duyarsa bir ses,
Sevincinden þaþar Ana yüreði.

Dokuz ay çekti binlerce zahmet,
Sabýrla çoðaldý onda merhamet,
Mevladan sevgiyle sunuldu rahmet,
Zorluklarý aþar Ana yüreði.

Sarar, kar beyazý sütüyle besler,
Yavrum, kuzum, caným diyerek sesler,
Sýrtýný sývazlar ninniyle süsler.
Bebeðiyle yaþar Ana yüreði.

Çocuða güvendir ana kokusu,
Sarýnca ýsýtýr tenin dokusu,
Hastalansa bekler kaçar uykusu,
Yorgunluktan düþer Ana yüreði.

Sevginin pýnarý, þefkat zengini,
Sevdasý verirken aþka rengini,
Yavrusuna feda eder kendini,
Okyanustan taþar ana yüreði.

Canýnda bir caný üç evlada böler,
Giydirip, kuþatýr onlarla güler,
Karþýlýk beklemez mutluluk diler,
Gece gündüz koþar Ana yüreði.

Evladýnýn oðlu, kýzýnýn kýzý,
Mutluluk kapýsý onlarýn nazý,
Büyük anne olup yaþýyor hazý,
Torunuyla coþar Ana yüreði.
Sosyal Medyada Paylaşın: