YA İSTİKLAL YA ÖLÜM

YA ÝSTÝKLAL YA ÖLÜM



Garbýn afakýný sardý,ýrkým þahlan,

Dalgalan,þanlý bayraðým dalgalan,

Ýstiklalinle,bahtým açýk,milletim hür,

Genciyle,yaþlýsýyla,,ya istiklal,ya ölüm.





Balkanlarda,coþan ruhumuz Çanakkale’de,

Egede, Marmarada ,kalbimin attýðý yerde,

Vatan diyor,Mehmetçik,tüfeði elinde,

Son kanýma kadar,Ya istikal ya ölüm.





Atam bana yurdu emanetiyle can dedi,

Deðerse düþman eli,kutsal mabedime,

Bu topraklar da yaþamak yok Türk oðluna,

Parolamýzla varýz,Ya istiklal ya ölüm.





Zalimler kan kusturdu,kan akan topraðýmda,

Çýðlýkla sularým akmýyor,coþan nehirimde,

Bereket olmuyor,tarlamda,yazýmda güzümde,

Sancak elimizde koþalým,Ya istiklal ya ölüm.







Türk’e kin tutmak kimin haddine,sabýrlýyým,

Atamýn emanetini çiðnetmem naciz vücudumla,

Siyah kemer takar,çýkarým düþman karþýsýna,

Giydiðim kefenim, akan kanþerbetim,

Tarih baþlatalým iþaretimizle,ya istiklal ya ölüm.

YAÞAR DUYMUÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: