Ýnsan severmiþ.
Sevdimi ömrünü bile verebilirmiþ..
Ama anladým.
Elindeyken asla kaybedeceðini
Düþünemezmiþ..
Tutuklu olsada benim duygularým
Katledilip çiðnensede yarýnlarým
Bugün gözlerine bile bakmaya kýyamadýðým
Yarýn kaybetmekten korktuðum
Ama ne olursa olsun asla vazgeçemeyeceðim
Cançiçeðimdir o benim
Bana varlýðýyla hayat veren
Bir gülüþüyle;
En saðlam köprülerden daha sýký
Beni hayata baðlayan meleðimdir
Kaybetmek korkusu düþünce insanýn yüreðine
Ýnsan sevdiðini ve onsuz yapamayacaðýný
Daha iyi anlarmýþ
Gözyaþlarý gönlüne sel okur akarmýþ.
Ama..
Elinden kayýp gideceðini anlasa bile
Söyleyecek hiç bir söz bulamaz
Gözlerine bakmaya bile dayanamazmýþ..
Bugün kaybetmek korkusuyla
Kavrulduysa da yüreðim
Bazý þeyleri þimdi daha iyi anlýyorum
Ýnsan kendisine düþmanlýk edene bile
Elini uzatabilecek kadar narin
Ve yürekli olabiliyormuþ.
Sevgisinin;karanlýk bir tünelde
Yakýlan bir mum ýþýðý gibi olduðunu
Ve bu mumun fedakarlýðýný
Yavaþ yavaþ tükenmesine raðmen
Ona ihtiyacý olanlarý
Yalnýz býrakamayacaðýný
O yüreðin buna dayanamayacaðýný
Onun bu davranýþlarýyla
Þimdi daha iyi anlýyorum
Ne olursa olsun meleðim
Beni bu yolda yalnýz býrakmaz eminim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.