KUSUR

Görmemiþ gözleri ne alý, ne moru,
Tadýný bilse de þeklini bilmemiþ,
Devir dönmüþ, bu devranda sevmiþ,
Açýlmýþ gönlünün gözü,
Firavunlaþmýþ babasý karþýsýnda,
Tamirci parçasý gönlünü kaptýran,
Âþýk mý olurmuþ kýzýna,
Babasýný görmemiþ kýz mý?
Bu adamý beðenmiþ,
Düþmüþ gönlüne derin bir ah!
Hayatýn rengini bilmemiþ,
Zindan olmuþ gözlerindeki siyah,
Yaþlar dökülür þimdi damla damla,
Islatýr kýzýn karanlýklarýný,
Gönül bu, vardýr bir hikmet,
Verdiyse bu kusuru yaradan,
Sen pay biç, kendine hükmet,
Ne renkler damlar fýrçandan,
Görüyorsun, yürüyorsun, þükret!
Adamýn düþmüþ baþý önüne,
Kýzýn gönlünce bir ateþ ki köz,
Ne sen anlayabilirsin anlatsam.
Ne anlatýr bu aný bir söz,
Bilir ancak bunu yaþayan,
Çünkü bazen anlatamaz bir kelime,
Sayfalar tüketse bile aþký,
Kýþý her dað bilir bilmesine de,
Kendine aðýrdýr insanýn acýsý,
Düþünün neleri dert ederiz gün içinde,
Hem de gözümüz göre göre,
Karanlýklara çeviririz dünyayý,
Aydýnlýklar saklýyken içimizde,
Yanýmýzdakilere de öðretiriz siyahý,
Kolay kavuþandan âþýk olmaz ama
Kaybetmemek lazým eldeki zamaný,
Meydan okuyamayacaðýn an gelir yýllara,

BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın: