su
İnsan kopamıyor
Bir defa sevip de ayrý kaldý mý
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
Bir canan gönülde bir yer aldý mý
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
O adý unutmak mümkün olmuyor
Ömrünce gönülde yeri dolmuyor
Sevdadan yana o sayfa solmuyor
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
Hasretin yaðmuru gönle yaðýyor
O aþk her þeyiyle kalp de doðuyor
Ayrýlýk kalp de her yeri daðýyor
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
Kulakta çýnlýyor sözüyle sesi
Gönülde bitmiyor yel gibi esi
Ruhen vermedikçe en son nefesi
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
O güzel günleri dünü anýyor
Seneler geçse de ona yanýyor
Yaralar olup ta kalp de kanýyor
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
Gönülden silmiyor kýyamet bile
O adý doluyor akýlla dile
Bir ömür geçse de ayrýlýk ile
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
On iki ay birçok defa bitse de
Kýþ bahar yaz güz bol gelip gitse de
Gençlik baþta kara teller yitse de
Ýnsan bir kalple bin kez kopamýyor
Sedat hünkâr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.