KÖYÜM

KÖYÜM

Uzaklardasýn benden çok uzaklarda,
Hasretin yakýyor içimi köyüm,
Kapanmaz yaralar açtýn gönlümde.
Bitmiyor hasretin özlemin köyüm.

Yücedir daðlarýn geçit vermiyor,
Kar borandýr bahçelerin baðlarýn.
Gök daðýn, ak taþýn, otlu yataðýn,
Cennet’tir her yaný cennettir köyüm.

Kader mi diyelim bu ayrýlýða,
Yenik düþtük feleðin bu cilvesine.
Ayrý kaldýk amca dayý halaya,
Çilemi diyelim, kader mi köyüm.

Kahve pýnarýndan çok suyun içtim,
Eþimle dostumla sende tanýþtým.
Köyün baþý köprübaþý dolaþtým,
Ne büyük sevdasýn kalbimde köyüm.

Karþý harmanlarý mekân eylerdim,
Gençlik iþte birde hava atardým,
Deli dolu sevdalarý yaþadým,
Mecnuna döndürdün sen beni köyüm.

Bir gün olur bende toprak olurum,
Ecel þerbetini sende içerim.
Dostlarýmdan helalliyim isterim,
Ecel haki kattýr ben kulum köyüm.

SEBAHATTÝN ARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın: