Ne Zaman Sessizce Temaşa Etsem

Rahmetlik
Ne kadar mahzundu
Ne vakit sessizce temaþa etsem
Ýçime dokunurdu
Yýllarýn yorgunluðu vardý,
Sabrettiði cefalar artýk sýradandý,
Niye aðlýyordu
Gönlü yýllarca hasret kaldýðý
Þefkat ve muhabbete açtý,
Çaresizlik içinde nefeslenen
Bir hicrandý, fakat yýlmýyordu

Her vakit
Suallerim olmuþtur
Yalnýzlýðýna, yüreðinde
Demlediði hüzün dalgalarýna
Ýçini titreten acýlara,
Sinesinde derlenen
Umudun yorgunluðuna
Bakarken daðlanýrdým
Babam suskun
Ve kendi halinde bir nefesti,
Dünya adýna
Hesabý olmayan sakindi,
Annem yükün
Altýnda ki garipti ne yapardým

Annem bazen
Duyduðu naðmede
Sanki sinesinde sakladýðý
Feryadý yakalar ve duygulanýrdý
Yolda gördüðü bir düþküne,
Yardýma muhtaç
Bir yaþlýya rastlarsa çýrpýnýrdý
Zaten bahtý aþikârdý,
Beþ günlükken anasýz kalmak
Ve iki analýðýn
Elinde yetiþmek yazgýsýydý

Annem aklýma
Geldikçe içim kabarýr
Ruhum daralýr,
Nefesim baþkalaþýr,
Vefasýzlýðým sýzlandýrýr
Hiç beklemediði bir zamanda
Trafik kazasýna uðramasý
Ve koma halinde bulunmasý
Ne müthiþ dramdýr
Ablam kardeþim yetiþ
Annem hastanede dediðinde
Yüreðim titremiþ ve malum
Hal gözlerimin önüne gelmiþti
Annem yine garip bir nefes
Olarak hakkýn Rahmetine ulaþmýþtýr…

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: