BİTTİM, BİTTİN

Bir ben sana git diyemedim, bir ben yanýndan gidemedim
Bir sen bana kalayým demedin, bir de bana yanmadýn
Gittin ve bitti…

Bu gece bütün þehrin ýþýklarýný söndürürcesine kapattým gözlerimi
Þimdi her yer zifiri karanlýk
Yani yokluðunun adý
Artýk yüreðim suskun, yüreðim küskün
Dokunduðum her el uzak durur bana, sebebi sensin
Ahým var anlamasan da, dönüp arkana bakmasan da
Ahým var iki yakan da, inanmasan da

Mevsimlerim hep boran, fýrtýna
Uzatma ellerini ellerim üþüyor, yüreðim üþüyor dayanamazsýn
Uzatma ellerini gözlerim kanýyor, anlayamazsýn
Bekleme benden seni anlatan kelimeleri
Tükendi yüreðim, sözlerim tükendi, sen tükendin

Viran eyledin gönül sarayýmý
Þimdi depremleri üst üste yaþýyorum
Her þeyini kaybetmiþ bir öksüz, bir yetim gibi enkazlar yaþýyorum
Sen benim ellerimdin, ellerimden hiç gitmeyecek
Sen benim nefesimdin, hiç bitmeyecek
Sen benim baharýmdýn hiç solmayacak
Þimdi ise gittin ve bittin


Yokluðunla yok oldum, yok olmamla sende yok oldun
Sevgim sana candan, yüreðim ise camdandý
Kýrdýn parçaladýn yüreðimi, sürgüne döndü acýlarým
Hadi þimdi rüzgâr ol es, götür döküklerini

Hüzünler çöktü bu gece üstüme
Þehir sensiz, þehir sessiz
Kaldýrýmlar aðlýyor sessiz sessiz
Sokaklar yalnýz ben yapayalnýz
Ölüm çöktü bu gece üstüme
Ve de yokluðun

Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: