Hayatýn karmaþasýydý benden sana kalan
Göz, yaþlarým tek gerçekti yaþanmýþlýklara
Savunmasýzdý sahipsiz yüreðim senden sonra
Masallardaydý tek mutlu son
Hayat acýmasýz ve zalimdi
Kýsa metrajlý bir filmdi bizimkisi
Ölürken insanýn gözünün önünden geçen
Bir film þeridi gibi geçti hayat
Her insan bilirdi acý bir sonun beklediðini
Kaygýlarla endiþelerle bakýyordu insan hayata
Sevinçlerde mutluluklarda vardý bu hayatta azda olsa
Bir hastane akþamýnýn yorgun penceresinden
Hayata bakýyordum kýsýk gözlerle
Eski Ýstanbul’u anlatan bir portre vardý duvarda
Baktýkça maziyi hatýrlatýyordu bana
Zamanýn hayatýn nasýl geçtiðini
Bir telaþlý bekleyiþin tamda ortasýndaydým
Son seferini yapacaktý bu limandan gemi
Hayat son bir kez daha sahne alýyordu
Son perdede kapanacaktý artýk
Yarýnsýz günlerim vardý sadece
Yarýnlarýmda yeni ölümler getirdi bana
Ölüm insanlarý bekleyen ýþýktýr bu hayatta
ERSÝN YORULMAZ
Dj_KaRizMaTiK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.