Sancýdýr, saklý kalan Darü’l ateþ yanýklarýnda Bir aþký hüzni, baðrý delen Ýlk yüreðe düþen gölge dar Olmasa da bilinirliði Baþka yüreklere kapalý, tek yöne açýk En mahrem girizgâhýndan girip Ta en içte yuvalanan Bir kapçýðýn içinde talan savaþý nedeni
Buna nasýl dayanýlýr Daha ne kadar sürer Hep can yanýþlar Hep ah u zar
Ben, sen, o Biz, siz, onlar ! Ne diyeyim, ne diyelim O tarifsiz, ihatasýz Yaralarýndan tanýdýðýmýz Amma göremediðimiz Bazen bir gülücükte Bazen de gözyaþý nezafetinde saklý… Bir anlýk tecessüme kanýp Her ne hat çizsek de Yok iþte yok Bir soluk çýkýþýmýz
Ne yoldur yol Ne de elimizde kývrýmlý yön harita Söz kâfi gelmez sessizliðine Deyiþlerin aynýsý deðil Gayrisi de deðil Kanýþlar farklýdýr bu ateþte Ne susuþta belirgin Ne izharda görsellik Öyle bir þey iþte
Tutarsýn Bir anlýk sanrýda Fakat gösteremezsin
Yokluðuna laf maya tutmaz Elde kalan Hâl kimliðinde Bazen su, bazen hava, bazen… Ekser ne ele gelir Ne de göz göze geldiðiniz olsa da Libas suret olur
Bu demde bir çoraklýk Soru sorulan bilmez Bunca söz zenginliðinde
Sonra Ne fark eder ki Karþýlýðý varlýk olmasa Veya yokluk
Ey kadýn Sen elbette bilirsin Bütün bunlara sebep oluþunu Aþka taným vermemiþ O efsun gözlerindeki Kapalý lügat ile
Bakýþlar ölü anlamsýz Ýdrakler mefluç
Ey, “mehlika sultan” Birer birer mahvýmýza neden oldun Yahya, kemal, beyatlý…
Katil sen diye Kimliðini dahi veremedim Dolaþtýrdým öte mahallede
08.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
YİĞİT ENDER KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.