BİR GÖREVİN VAR SENİN

Öyle bir yanmalýsýn ki; önce çehren, sonra çevren aydýnlanmalý.


Yetkinliðe eriþmiþ, ey münevver, ey âkil!
Kayýp da, cayamazsýn; vatan sevi’n var senin!
Etrafý kapladýysa; seme, sakîl, zýrcâhil;
Ayýp da sayamazsýn, çokça þevin var senin!

Hata varsa, bizdedir; kimseleri suçlama!
Vazîfeni hatýrla; bahâneler ulama
Yolunda türlü türlü engellerin var ama
Cayýp da kaçamazsýn bir ödevin var senin.

“Mâdem hoþa gidiyor, koltuklama mavalý;”
“Sen de çal!” diyemezsin, “Yalakalýk kavalý!
Ben mi düzelteceðim bilcümle andavalý?”
Koyup da gidemezsin bir görevin var senin.

Çektiðimiz yetmez mi, küllî sahtecilikten?
Ne geldiyse þu baþa, adam sen de’cilikten!
“Yalan, dolan, desîse çoktan geçti ilikten!”
Deyip de çýkamazsýn bir tek evin var senin.

Kararýný ver artýk, konumun ne olmalý;
Yanlýþlar mý, doðru mu, nerede yer almalý?
Kim kime tabî olup kim nereye gelmeli?
Soyup da doyamazsýn bir dünyevîn var senin
Doyup da soyamazsýn bir uhrevîn var senin.

Sözün özü;

Milletin kaderine, düþecekse bir ziyâ’n(!)
Ömrünün kandilinde yana/bildiðince yan!

25.06.2010 18.00 – 20.19

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: