sabah uyanýr;
merdivenleri dönmeden evvel karþýlaþýrdým kendimle,
çerçevesiz aynadaki,,ayný ben :)
her gün,,biraz daha büyüyeceksin derdi dedem,
uzun uzuun süzerdim kendimi,
ve bazen,
ayakuçlarýmýn üzerine hafifçe yüklenip,
kadrajýndan çýkarardým çerçevenin,
yani çaktýrmadan kendime küçük bir hileydi yaptýðým ama iyi geliyordu,
hem dedemide yalancý çýkarmadan böylece,,
gülümseyerek büyüyordum,
sonra,
tahta merdivenlerden bir kaç basamak inip,
gözgöze geliyorduk,
ömrümün ilk ve tek çiçeðiyle,
pencere kenarýnda,,vitanýn vi si dýþýnda pas tutmuþ kabý içinde,
salkým salkým küpelim,,
küpelimm benimmm,,
sabahlarý uyanýr;
elimi yüzümü yýkamaya üþenirdim çocukken,
önce ellerimi ýslatýr,,avuçlarýmda birazcýk ýlýyýnca sürerdim yüzüme,
sýra kahvaltýya gelirdi sonra,
davet edilmeden bir kerecik oturduðumu bilmem o sofraya,
herkesin benden evvel ayakta olmasýna sinir olurdum,
bayraklý kaþýðým,
sekmenim,
ve mutlak ayrý tabaðým olmalýydý,
ve herkesin katlanmak zorunda olduðu nazýmdan emin olduktan sonra,,
,,
mayýs 21,24