YİNE YAKTIN SEN BENİ !
Dalgalý saçlarýný ellerinle çözersin
Þu yalancý dünyada salýnarak gezersin
Her sana bakýþýmda gözlerini süzersin,
Alev alev yanýyor döneceðim o gemi,
Yine yaktýn sen beni, sen de yanasýn emi!
Çýkarsýn yükseklere alçaklara bakmazsýn
Verdiðim küpeleri sevmem diye takmazsýn
Ateþ olup bir kere þu gönlümü yakmazsýn,
Alev alev yanýyor döneceðim o gemi,
Yine yaktýn sen beni, sen de yanasýn emi!
Dönüþü yok bu yolun gemileri yakmýþým
Elimdeki fincanla fallarýna bakmýþým
Yapýlan çelenkleri taç diyerek takmýþým,
Alev alev yanýyor döneceðim o gemi,
Yine yaktýn sen beni, sen de yanasýn emi!
Gördüðüm yüze deðil görmediðime yandým
O kadar yalvardýn ki kýskanç birisi sandým
Bir yudum su vermiþtin daha içmeden kandým,
Alev alev yanýyor döneceðim o gemi,
Yine yaktýn sen beni, sen de yanasýn emi!
Doðanay’ým aramýz daðlar kadar uzaktýr
Yolumuza kurulan tehlikeli tuzaktýr
Beklediðin istasyon bindiðim son duraktýr,
Alev alev yanýyor döneceðim o gemi,
Yine yaktýn sen beni, sen de yanasýn emi!
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.