O gün çok zor bir gündü zaman hiç geçmiyordu Aylardýr bekleyiþin nihayetinde idik Ansýzýn apar topar ameliyata giren, Yavrum ve yavrusunu ümitle bekliyorduk… Dilimizde duayla yakarýp yaradana Verilecek haberi mutluluk diliyorduk…
Ameliyathanenin açýlýnca kapýsý, Küvezde parmak çocuk gelip de geçiyordu Kendi küçüktü ama ciðerleri güçlüydü Yankýlandý sesiyle hastane koridoru. Sonsuz þükürler olsun zorluklar bitiyordu Ömrü olanlar elbet büyüyüp yetiyordu…
Yavrumla, yavrusuna bakýp da þaþýyorum Anlatýlmaz duyguyu sadece yaþýyorum Daha dün kucaðýmda sarýp sarmaladýðým Büyümüþ de baðrýna yavrusunu sarýyor… Bambaþka bir duyguydu onlarý böyle görmek Ne güzel bir duyguydu mutluluk yaþý dökmek…