Tükendi ömrüm, şimdi geriye ne kaldı!
Nazarým nerede bir hastaya iliþse
Huzurevinde bizar bekleyen yaþlý nefeslerin halini düþünse
Hizmet eden canlarýn hassasiyetten yoksun tavýrlarýylayüzleþip, boyun bükse
Solan, hazan olan umutlarýn uktelerini hakkýyla dinleyip,derleyerek insanlýða aþikar eylese diyorum
Artýk geriye kalan neler var
Suya ve aþa muhtaç nefis, aklý ve izaný ne hale geriyor birbak
Geçmiþte kalanlar, hesapsýz yaþamak, güç ve kuvveti bir þeysanmak, mizaný unutmak ne müthiþ ar
Neye deðerdi, paye uðruna esir olmak akýl iþimiydi, edep vemuvazeneden uzak durmak nasýl dramatik bir fark
Sevgi vefayý ve feda olmayý ister
Nefsi emmarede bulunan ve bu hal üzere yol alan neyi diler
Ruh ve kalp inþirah için firkatin vaktini bekler, aþk kendiyolunda yok ol, der
Böyle bir sevdaya ram olmuþ kalp, itminan içinde ki halindeminden edebin vecdiyle kal eyler
Artýk mezarlýklar mesire yeri oldu
Düþler harap olurken, düþünceler bilgi ve görgüden çokuzaktý
Ýnsan haya etmeyi bilmezse, ibrete karþý kayýtsýzlýðýgaripse, nefsine esareti þarttý
Ölüm, düþünebilen, idrakin hassasiyetine kanaat getiren,insan olmayý, hakka kul olmayý yeðleyen can için ne ülfetli bir zamandý
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.