Eshab-ý kehf ve köpekleri kýtmir, üçyüzdokuz yýl uyudular; benimde uyu’yasým, ve bir daha uyanma’yasým var, . Bunca yýl uyanýk kaldýkta ne oldu, daha genç yaþýmýzda hayatýmýz soldu, gamzelerimize bile hüzün doldu, bu hayat bize baþtan boldu. . Ah ile vah ile geçti ömrümüz, dýþtan donduk,yandý özümüz, kendimize bile geçmedi sözümüz, od’unu bile yakmaz oldu közümüz, . Vakti geldi geçiyor,zaman daraldý, kapanmadan daha,her bir yan yara aldý, aklarý patentlediler, bizlere kara kaldý, neyimiz var,neyimiz yok dara kaldý, . Koparsa kýyamet,hesabý sorulur, ortaya dökülür her þey mizan kurulur, haklý rahat,haksýz çokça yorulur, misgal kadar haksýzlýðýn karþýlýðý bulunur, sýrat nedir ki,insanýn kendi hayatý, akým demekle ak olunmaz madem, bittiðinde ömrüm,yettiðinde vadem, budur istediðim,iþte ifadem, Kul hakkýndan azade gelmektir mizana muradým, ne fark eder ki,ha tok hada aç yaþadým...
yunus ça.
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.