KARARTMA
Aþkýn ýþýklarýný söndür
Ellerimde ucu yanýk mektuplar…
Gözlerim, sayfalarý sararmýþ eski kitaplardan daðýlýyor
Düþlerimin her yaný zelzele
Yürek kapýlarýnda ateþler doðurdum
Her çaldýðýmda yüzüme uðrayan sonbaharla
Kýyýsýz heyecanlarýn uðraðý oldum, sessizce
En çok
En çok sana yapraklar döktü dilim
Sözlerim yataklara düþtü
Hastane odalarýnda geçirdiði her havalede birkaç hece kaybetti
Sana yazdýklarýmýn anlamýnýn yitik olmasý ondandý
Satýrlar arasýnda gel-gitti günlerim
Susma konuþ…
Yoluna ne þairdim ne de þiir
Karmaþasýnda bu araya gelmiþ cümlelerim
Edebi eksik, yaralý sesler düþürdü hep dudaðým
Ýçimdeki ýþýðýn katlindeydim
Söyle
Cevheri gömük kalbimin, hangi damarýndan sýzdýn
Sen bildiðim ince belli kalemin ugruna
Ne vakit kaðýtlara döküldün
Þimdi ertelenmemiþ sevgiler kývranýyor, ruhumun sýðlarýnda
Hani yakalasam
Ulu orta, çekincesiz seveceðim seni.
Mayýs 2013
NURGÜL OCAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.