SEBEBSİZ ÖLÜYORUM
Sýrma saçlarýn gibi siyahtý gece
Kývrým kývrým dolandým
Saçlarýnýn her bir teline
Sarmaladý beni sensizliðin matemi
Öylesi çaresiz
Öylesi sensizdi gece
Dinlediðim bir þarkýnýn naðmelerinde
"Çiçek yapraksýz açamaz
Gönül sevdasýz kalamaz" diyordu
Bilmem kaçýncý gece
Bu sensiz kalýþlarým
Kirpiðimde asýlý durup
Hüzne dalýþlarým
Rüzgâr sesiydi sanki acý çýðlýklarým
Yüzüme dokunan ýlýk nefesin gibi
Dudaðýmda usul usul sönen bir ateþsin þimdi
Yüreðimde küllenen bir sevda
Sensizlik nasýl acýtýyor bilir misin
Bulutlarýn sakladýðý yaðmur gibi
Ha gök yarýldý ha yarýlacak
Birazdan gözlerimi ýlýk bir yaðmur saracak
Þimdi üryan düþelerim
Yarýný belli olmayan günler gibi
Çaresiz ve yorgunum
Hazan mevsimi
Savrulan yapraklar gibi
Sokak aralarýnda savruluyor
Yitik gülüþlerim
Baþka þehirlerde
Baþka bir yerde
Ama seninle
Ayný gökyüzünü paylaþarak
Ýþte kulaklarýmda
Yine o ayný þarký
Çiçek yapraksýz
Gül goncasýz olur mu
Bu can sensiz kalýr mý
Denizler gemisiz
Martýlar denizsiz olur mu
Bir sandal misali
Dalgasýz denizlerde boðuluyorum
Karadan daha kara
Öyle sessiz bir gece
Deniz bile matem içinde
Ýnan ki rüzgâr bir an kýpýrdasa
Dalgalar gibi sana koþup geleceðim
Þimdi karaya oturan bir gemi misali
Kalakalmýþken düþlerimin ortasýnda
Bir kartanesi gibi eriyorken yüreðim
Sebepsiz ölüyorum sanki bu bedende
Sebepsiz ölüyorum!
Anlýyor musun...
celalkeklikci
Sosyal Medyada Paylaşın:
CELAL KEKLİKCİ ( gazi48 ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.