balkondan komþuya konuþan kadýnýn kar kürüdüðü gibi köyde ne kadar pazar varsa kürüdüm içimde seferberlik biti gibi yapýþmýþ yakama mesafeler sanki sýzý günü bu ýssýzlýðým katlanýyor siyah beyaz gözlerinde
biliyor musun sensizliðime ördüðüm duvarlarýma dalga dalga geliyorsun yoksulum selamýna yoksulum dokunmalarýna granit kýyýlara kükrüyorsun da kendin diktiðin köklerine deðmiyorsun
kabadayýlýðým tutuyor birden hasmým belli deðil seçemiyorum acýlarýn rengini hangisine kurþun atýp hangisine eðileceksin kara koyun arar gibiyim herk tarlasýnda siyah desem gözlerin al desem bergüzar mendilin varýþ karmaþýk oynaþmasýndan belli alnýmdaki çizgilerin
genede git pazar ayinine tanrý daðlarýna urallara dualar söyle bu geliþ olmayacak donmayacak dinyeper taþmayacak aral bittikten sonra ayin at omzundan þalýný git arka bahçeye bin,yaptýðým tahta trenlere
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.