Mevsimler,insanlarýn mutluluk kaynaðý, Bazende aðlamasýnda ki en büyük neden, Bir düzene göre yarattý bu dünyayý var eden.
Kelebek uçar aðaçlarýn arasýndan, Yakalamaya çalýþmýþsýndýr ama o gitmiþtir. Mevsimlerde öyledir geçip gider.
Ama insanlar sevmeli mevsimleri. Güneþ belki döner diye, Yapraklar çoktan dökülmüþtür yere, Çiçekler küçük yüzünü dönmüþtür hayata, Kar tanesi geçmiþtir teninden de farkýnda deðilsindir hala.
ELÝF BAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairveşiirsevdası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.