MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
UTANSIN
Hasan Hüseyin Yılmaz
UTANSIN
Ben aþkýn peþine düþtüm yürüdüm
Kendime dar gelen gönlüm utansýn.
Kendi cesedimi kendim sürüdüm
Gelip de bulmayan ölüm utansýn.
Bir gecem geçmedi düþmeden gama
Ciðerim söküldü tutmadý yama
Ýçin için yandým tütmedim ama
Etrafa savrulan külüm utansýn.
Kabýma sýðmayýp taþmýþsam eðer
Kendimi kaybedip þaþmýþsam eðer
Aðyarýn diline düþmüþsem eðer
Mecnun’dan divane hâlim utansýn.
Kirpiðin sineme saplanmýþ oksa
Kederim dað gibi efkârým çoksa
Aklýmdan çýktýðýn “an” bile yoksa
Günüm haftam ay/ým yýlým utansýn.
Hicraným soyutsa gözyaþým somut
Yazgýmsa feleðin verdiði komut
Fincandan çýkacak yorumsa umut
Kaderim talihim falým utansýn.
Ayrýlýk zehrini içemiyorsam
Benden geçip senden geçemiyorsam
Baþka bir sevdaya göçemiyorsam
Hep sana baðlanan yolum utansýn.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
BİTTİ ARTIK
ATATÜRK'ÜN İZİNDEYİZ
GÖZLERİN
BEN GİDERSEM
SİLDİM SENİ
ÖLDÜRÜN BENİ
MUTLULUK
TÜKENDİM ARTIK
KIRILDIM SANA
CANIM YANIYOR