Canım cehenneme
Tedbiri terk eyle, ey aþk yolcusu,
Yürü de bu yollar tozarsa tozsun.
Âþýk olanlarýn kalmaz korkusu,
Belalar içinde yüzerse yüzsün.
Þikayetçi olma dostun yükünden,
Teslim ol tümüne, kopma bütünden,
Gönül süvarisi geçse üstünden,
Kaçmaya çalýþma, ezerse ezsin.
Sabret ki görürsün her þey yerinde,
Hikmeti var hayýr’ýn da, þer’in de.
Ak bir kaðýt ol ki , Onun elinde,
Neyi, nerde, nasýl yazarsa yazsýn.
Uzak deðil sana, senden yakýnda,
Kusur mu var karasýnda, akýnda,
Bir gönül ü yýkmasýndan sakýnda,
Býrak sahibine bozarsa bozsun.
Sýzlanma,halini nâdan görmesin,
Kapat kapýlarý aðyar girmesin,
Derdi elemini kimse bilmesin,
Ola ki ehli dert, sezerse sezsin.
Sende karýþ gitsin insan seline,
Býrak yüreðini aþkýn eline,
Boncuk gibi dökül, saçýl önüne,
Felaket ipine dizerse dizsin.
Akýl fikir vermiþ Allah her kula,
Eli deðil, sen kendini sorgula,
Verilen perhizi doðru uygula,
Akýbeti seni üzerse üzsün.
Yaralým ok yaydan çýkmýþ, döner mi?
Üflemekle ateþi söner mi?
Cenneti arayýp bulmak hüner mi?
Canýn cehennemde gezerse gezsin.
08/08/1996 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.