Tozlanmýþým, yellerimi tutuyor el’ler. Talazlanmýþým, bendini kurmuþ periler. Kirlenmiþ bir Mecnun’um leðeninde yýkýyor Leyla’lar Kýzartýlmýþým ç’alýntý gönüllerin közünde Þirinlerce Aðlatýlmýþým ay þemi eritirken her gün yapayalnýzlýklarda.
-Kim bilir bu can havli özlemlerin dilini. Senden sana yakýn bir yerdeyim, gelmelisin ki sensiz dünyanýn çivisi çýkmasýn. -Ah ben kendimdeymiþim, uyandýrma beni þulenar... -Ah benle seni seven ben arasýnda milyonlarca alev buz dansýnda erimek eriþtesi buzlu aþk beklentinin içiliþ duruþu uyanýþ kadar uyumak uyumu
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.