Kardeþ dedim üzüldüm Dost dedim üzüldüm Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
“Ýnsanlarý aðlatmak Ýslam’da var mý?”demiþti Gür bir nefes Doðrusu pes Anlayamamýþtým Þimdi anlýyorum Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
Derler ya insan Bin bilse bir bileni dinlemeli Bu gün ben de öyle yaptým Dinledim O gür sesi Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
Arkadaþ dedim üzüldüm Yoldaþ dedim üzüldüm Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
Artýk takýlýp kalmayacaðým Þiirin vezinlisine de Serbeste yazacaðým Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
Kimseler kýzmasýn bana Bu adama ne oldu demesinler Ve yine demesinler Ne güzel garip, garip Yazýp duruyordu Ha bre kendine vuruyordu diye.. Artýk vurmayacaðým Hele bundan sonra Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim. Ey Bülbül! Þakýyacaksýn yine bilirim: “Bende senin üzülmediðine Üzülmeyeceðim” diye Sað ol geçti sonbahar, kýþ, yaz Sanma ki bu boþ bir avaz Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
Düþünme ey kari Ýfrata kaçtýðýmý Etrafa sitemler saçtýðýmý Hayýr, bu bir deðiþim Herkes zamanla deðiþebilir Ben de bir deðiþim yaþadým Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim.
Ey! Kýþta baharý müjdeleyen dost Kara kýþ sürüp giderken çekip gittin Bu bahardan haberim de vardý Lakin yine de üzülüyordum Bu da buraya kadarmýþ Zorla deðil ya Bundan sonra Hiç üzülmeyeceðim. Hiç üzülmeyeceðim. 13.12.2007 Ý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ceyhuni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.