Yar… Kim bilir Belki de bilmiyorsunuz Gönlünüzden geldiði gibi Kal ediyor ve aksediyorsunuz Ruhunuz ne kadar dingin, Hassasiyetiniz fevkalade engin, Ýster istemez imreniyorsunuz Ne kadar isterdim, Sevgi nazarýyla nefeslenmeyi, Hiç gerilmeden tebessüm etmeyi, Ne kadar zarif öðretiyorsunuz
Tabiat olarak Ben poyrazýn çocuðuyum Mülayimlik çok nadirdir Ve hatta kýt kanaat Bir haldedir biliyorum Nereye temaþa etsem, Gülen bir yüz görsem, Þenlik içinde koþanlarý Seyretsem içleniyorum Ýnsaný ve her Caný dikkate almak Ve sevgi diliyle giryan olmak, Kýrýp dökmeden yaþamak, En büyük dileðim Olarak teyit ediyorum
Þerden Hiç hoþlanmam, nerede Fark edersem kaçarým Korku adýna anýlmaktan Ziyadesiyle sýkýlýrým, O vakit yanarým Nefsi müdafaa için Hiç endiþe duymadan Gereðini yaparým, hak Adýna ezilmeye razýyým Her zerremin bu yolda Feda duacýyým, yaþamak Adýna sevda ve aþka ram Olmak için çýrpýnmaktayým
Ýnsan irade Bakýmýndan hürdür Her tercihinde hesabi Olmak adýna hükümlüdür Zaman sahipsiz deðildir, Her lahza vakt-i sabit olarak Halimizden yükümlüdür Ýnsana þevk ve sabrý sürur Vecdiyle terennüm ettiren, Vuslata olan sevdasýdýr, Yoksa hülyalar yalan Ve yanlýþýn kayda Deðer olmasýndan beridir
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.