dudaklarýmda isimsiz bir hece yokluðun gözlerimden dökülen her damla isyan eder olmadýðýn ânlar için...
yüreðimde sen ayaz geceler cehennem sýcaðýnda ayýn ýþýðý masmavi bir karanlýða çarpýyor gibi çarpýyor üzerime tokat atarcasýna vuruyor yalnýzlýðýmý yüzüme can özüm sonra gözlerimi kapatýyorum tertemiz bir sonsuzluða bir deniz yýldýzý düþüveriyor koynuma adýný sen koyuyorum sevdanýn yokluðuna
gökyüzü inliyor iç çekersine bulutlar susmasýný istese de baðýyor dilediðince korkuyorum can özüm hýrçýn rüzgarýn duygularýmý savurmasýndan deðil korkum gökyüzünün baðýrmasýndan haykýrmasýndan deðil... yüreðimden çekip gitmenden deðil bu korkum bu korkum aþkýnla ettiðim her "ah"ýn bir gün sönüp gideceðinden deðil bu korku seni sevmenin korkusu seni sevebilmenin korkusu can özüm
ve serçe kadar olan yüreðim uçsuz buçaksýz bir vadi oluveriyor mecnun çölünü aracasýna sevgi gözlerimden düþen... yaðmur tanesi dudaklarým kýpýrdamaz ama þu gönlümde öyle bir dil var ki can özüm sus dedikçe anlamaz
sanki aðýtlar yakar sevdanýn minberine sanki destanlar okur aþkýmýn kýblesine
susmak; iki cihan arasýna atýlmýþ boþluk gibi hayalin gözlerimde serseri ýslýk gibi...
Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.