Aþk sabretti, dayanacak gücü kalmamýþtý. Bir gül olmuþtum ben. Sen, güller açmamda benim için en önemli ihtiyaç haline gelen bir kök. Sen varsan gülüyordum. Sen olmayýnca, þimdi olduðu gibi yüzüm asýk, rengim soluk, ve bedenim her zaman olduðundan çok daha fazla yalnýz. Sigara içiyorum artýk yokluðunda. Sen olmadýðýnda öksürük nöbetlerimin baþlamasý belki de bu yüzden. Biliyorum sana içmemen için yalvaran bendim, içme diye konuyu uzatanda, ama görüyorsun ya iþte beni bile alýþtýrdýn þu illete. Artýk sigara sensin, içtikçe eriyor bedenim. Verdiðim her nefeste gökyüzüne uçup kayboluyorsun, defalarca býrakýp gidiyorsun beni. Yoksan eðer, sigaranýn ateþinde ýsýtýyorum ellerimi. Isýnabildiði kadar iþte, bunun için bile bir umudum var. Akrep ve yelkovan ara vermeksizin ayný yolda koþarken. Sosyal Medyada Paylaşın:
by_suskun13 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.