Ey gönül sen sessizliğe gömül!

Sen
Her gece delinen
Uykularýmýn mihengiydin

Vazgeçilmez sebebiydin
Kör bir karanlýðýn içinde
Hayalinle sen nerdeydin

Kalbim öyle ki
Son demlerini haykýrýyor
Sanki
Hýzla çarparken bile
Bir his yumaðý olmuþtu

Sen uykunun arasýnda
Rüyalarýn gölgesinde
Hülyalarýn esenliðinde

Bazen de
Kan ter içinde kalýrken
Sabahlara kadar
Sana ulaþmak için
Ne heyecanla koþandým

Hýçkýran þu gönlümü
Gecelerin ýssýz ayazý
Nasýl avutsun

Bilmelisin ki
Zaman asla avutamaz
Mümkün olmasa bile
Seni unutturamaz

Kapýldýðý o sevdanýn
Kadrinden hiç kurtulamaz

Uzatýrým yorgun kollarýmý
Ne çare ki
Kimseyi bulamaz

Yalnýzlýk düþkünlüðü
Her yanýmý sardýkça
Kahrýmla yoðrulurum
Yar bunu hiç anlayamaz

Sanki yanardað misali
Yüreðim bir kor saçar
Azalan ümitlerimi
Bir hýnçla tavýna palazlar


Bitmesin
Senin umudun
Yüreðinde kalan aþkýn
Hasretiyle yansan da

Sen
Hiç konuþmasan da
Sevdana kavuþmasan da
O yar hiç duymasa da

Neyleyim ki artýk
Sana bir sitemim yok

Elzemliðin pençesinde
Hislerimin gölgesinde
Kadrin hikmetinde
Nasibin mucibince
Bilemediðim kederimle

Düþen bir yaprak misali
Esintilerle kapýlan
Naçarlýný yaþayan
Âleme gönlünü kapayan

Kalan kimliðimle
Dertleniyorum iþte

Seni hiç
Ýlgilenmesen de
Kendini öylece gizleyip
Bir nebze olsun
Güvenmesen de

Halim bu iþte
Sen uykundan hiç
Taviz vermesen de

Ha ne olur
Sen sevmesen de
Þefkatini olsun esirgeme

Lisaný halinle
Yüreðime merak
Hançerini hiç gömme

Bir tavýr alýp
Münasebeti sakýn kesme
Bunu asla düþünme
Özlemesen de merakýn
Eþiðinden sen inleme

Sosyal Medyada Paylaşın: