Ben Sokak Çocuğuyum

Ben sokak çocuðuyum adýmý bilmezsiniz.
Benim de bir dünyam var çaðýrsam gelmezsiniz.

Bir köprü altý bile bulamadým sürtecek.
Gece yarýlarýnda üstümü kim örtecek.?

Vebali boynunuza toplumun günahýyým.
Sevgiden mahrum kalmýþ yüreklerin ahiyim.

Annesizlik zemheri iliklerim üþüyor.
Kolum kanadým kýrýk, gönlüm yorgun düþüyor.

Ne olur sanki ben de baba eli tutsaydým.
Ýçimde dönüp duran acýyý unutsaydým.

Bir bardak çay da yeter yanýnda simit olsun.
Yalnýz hayata dair azýcýk ümit olsun.

Bir düþünün nelerdi zevkle tattýklarýnýz.!
Helal edin, midemde çöpe attýklarýnýz..!

Gelin görün çaldýðým bütün kapýlar duvar.
Hüzünlü rüyalarým, yetim hayallerim var.

Sýrtýmda garipliðin, yoksulluðun hýrkasý.
Bakmaktan çekinmeyin yüzüm ibret aynasý.

Ýyileri ararken, kötüler beni bulur.
Masum duygularýma ne tuzaklar kurulur.

Bakýþlarýnýz býçak, sözünüz var ki kýrbaç..!
Merhamet dilendiðim benden daha çok muhtaç.

Özlediðim þeylerden bahsederler duyarým.
Herkes güzel giyinir, "bayram" derler duyarým...

Bahtýma küstüm iþte; evim, oyuncaðým yok.
Koþup atýlacaðým bir þefkat kucaðým yok...

Siz keyfinize bakýn, size tantana düþer.
Dokuz kere yutkunmak, aðlamak bana düþer...
Servet Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın: