haydi çocukluğum ve kırlaşmış saçlarımın telleri asın beni düşlerimin tam orta yerine akasyameral
haydi çocukluğum ve kırlaşmış saçlarımın telleri asın beni düşlerimin tam orta yerine
benim gökyüzüm kanadým gibi ak özgürlüðümün rengi gibi çünkü ben umudum elimde anamýn lastik ökçesinden arabam çocukluðumun yolarýný arþýnlar düþleri
baþýmda esmez kavak yelleri baþým dumanlý daðlar gibi deli poyraz eser Karadeniz gibi hýrçýn elimde çelik çomak düþlerim ve yamalý dizlerim kanýyor düþlerimden düþtükçe geceleri
güneþ kýskanmýþ düþlerimi çamurdan arabam çatlamýþ elim yüzüm kir pas içinde anam kýrgýn anam yorgun ben ise hürüm kanat kanat cehennem deresinde
tahtadan bir ambarýmýz var selentü denir bizim oralarda ben tüm düþlerimi yükledim ve asma kilit vurdum zamanýn kapýsýna haydi çocukluðum ve kýrlaþmýþ saçlarýmýn telleri asýn beni düþlerimin tam orta yerine gök yüzüne uzanalým yýldýzlarý toplayalým ve serpelim özgürlüðünü yitiren gönüllere
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.