Şairin şuuru
Önüne serilmiþ þu sonsuz âlem,
Maddeden manaya dalandýr þair.
Bir elinde kâðýt, birinde kalem,
Yirmi dokuz harfe çobandýr þair.
Saðýrýn kulaðý, dilsizin sesi,
Sevdanýn kaynaðý, aþkýn kendisi,
Güzelliðin özü, Allah vergisi,
Deredir, ýrmaktýr, ummandýr þair.
Ayýrmaz dikeni, gülü yapraktan,
Zevk alýr kalplere kandil asmaktan,
Ateþten, havadan, sudan, topraktan,
Âdem hamuruna harmandýr þair.
Nerede saklýysa gizli hazine,
Rumuzu rehberin düþen izine,
Pranga vurulsa onun dizine,
Barýþýn özüyle ihvandýr þair.
Hak bilerek, halkýn içinden çýkar,
Haný ihya eder, kaþane yýkar,
Zalime zulmedip, heceyle sýkar,
Arifin dilinde irfandýr þair.
Her güzele dosttur, bilmez adavet,
Ýyilik yurdundan almýþ vekalet,
Onun idrakinde þaþmaz adalet,
Hakimin hükmünde vicdandýr þair.
Bahçývan bahçeye, baðbandýr baða,
Defterdir ovaya, kalemdir daða,
Nesilden nesille gelecek çaða,
Ýnamdýr, ihsandýr, ikramdýr þair.
Söz ile sürüyü yedip güdene,
Maksadý bilerek, niyet edene,
Kulluk bilimciyle Hakk’a gidene,
Mikat mahallinde ihramdýr þair.
draki araefe, bayram elemi,
Kilim gibi dokur benim çilemi,
Ona yazdýrýrken kudret kalemi,
Kaðýdý ak pak, rahvandýr þair.
Hayale tapýnýp, gerçek duymaza,
Sözünde mukallit öze uymaza,
Aþka aþýklara bedel koymaza,
En zayýf haliyle þiþmandýr þair.
Yanlýþý yanlýþla yanlýþ övdüyse,
Hicvedip güzeli, çirkin övdüyse,
Haklýya küfredip, Hakk’a sövdüyse,
Ömrünce ebedi piþmandýr þair.
Aþk-ý muhabbetle gerilen yaylar,
Bir anýn hedefi, seneler aylar,
Ona iþkencedir, seneler, aylar,
Ehli harabata mihmandýr þair.
Her kim ki doðruyu yanlýþ tanýrsa,
Siyaset yüzünden ürüp anýrsa,
Kendini bilmeyen, Tanrý sanýrsa,
Dostlarýna bile, düþmandýr þair.
Hayale tapýnýp, gerçek duymaza,
Sözünde mukallit öze uymaza,
Aþka aþýklara bedel koymaza,
En zayýf haliyle þiþmandýr þair.
Ýyilik, güzellilik, erdemden yana,
Ayný gözle bakar dosta, düþmana,
Doðaya, hayvana, ille insana,
Ýlaçtýr, devadýr, dermandýr þair.
Halýdýr, kilimdir, oyadýr þaldýr,
Arýdýr, çiçektir, petektir, baldýr,
Baðcýdýr, baðbandýr, aðaçtýr daldýr,
Akciðer misali ormandýr þair.
Gözlerden süzülüp gönüle giden,
Arifi dinleyen, cahili güden,
Ya hayýr konuþan, ya sükût eden,
Derya dil dostlara hayrandýr þair.
Enginlerden engin fakat küçülmez,
Gözü kamaþtýrýr, rengi seçilmez,
Gönlü hazinedir, paha biçilmez,
Defineler saklý virandýr þair.
Hisleri çok güçlü bir gönül eri,
Bütün varlýklarýn buluþma yeri,
Ayýn gözyaþlarý, güneþin teri,
Çöle yýldýz yýldýz yaðandýr þair.
Ýsimlerin sýrrý, eþyanýn dili,
Ufuklardan öte lâ-mekân ili,
Garipleri sarar bir ana gibi,
Gurbet kuþlarýna vatandýr þair.
Sanata ölümsüz yüce ruh katan,
Tarihe silinmez imzalar atan,
Nesilden nesile köprüler yapan,
Gönül mabedinde Sinan’dýr þair.
Dýþý halka dönük, içi illâ’da,
Kâinat raks eder böyle binada,
Sözlerin vardýðý en son manada,
Elifi þerh eden Kuran’dýr þair.
Yunusça bürünüp ete, kemiðe,
Sýr gibi gizlenip kana, iliðe.
Tende candýr, canda canan diriye,
Yaralý gönlümde sultandýr þair.
17.06.2000 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.