ADI YAŞARDI CAN ARKADAŞTIK
Adý yaþardý can arkadaþtýk
Sevgiyi dolu, dolu yaþardýk
Kaþlarý çatýk hýzlýca koþardýk
Uçurtmalar peþinde heyecanla koþardýk
Hayatý ve ekmeði bölüþürdük
Her gün sevgili peþinde dövüþürdük
Derslerimiz için kalemlerimizi bölüþürdük
Bir gün aramýza girdi cemile ayrý düþtük
Bir daha görüþmedik ekmek kavgasý oldu sevdam
Bir gün yolda gördüm gözleri buðulu ve yaþlý
Görmedi kalplerimiz ayrý ve taþ ile dolu idi
Dayanamadým yaklaþtým görmemek için beni kaçtý
Koþtum peþinden yakaladým kolundan
Yüzünde utançtan duvar sarýldý kolumdan
Gözlerinde yaþlar selden duvar
Baþladýk sessizce aðlamaya yýktýk kalbimizdeki duvarlarý
Ayrýlmýþtý Cemileden
Ayrýlmýþtý iþinden ekmek ister tuz ister cemile
Cepte para yok doldurmuþ hüzünleri
Baðlamýþ sabrý kemerine eklemiþ kederleri
Benim derdim çoktu
Zaten Cemilesi de yoktu
Gözlerinde yaþ çoktu
Girdim koluna gittik artýk hüzün yoktu
Paylaþtým ekmeðimi evimi gönlümü
Tuttum kolundan kýrdým gönlümü
Aldým geldim cemileyi yolda yaþarý gördüm
Koþtu heyecanla sarýldýlar sevgilerini gördüm
Olsun kurþun yemiþtim sýyýrdý geçti
Küçük kýzýnýn mavi gözleri dertlerimi biçti geçti
Kucaðýmda sýmsýký sarýlý hayatýma anlam ve mana biçti
Gözlerinde sevinç yanaðýmda busesi ömrümde tüm dertler artýk hiçti
Baba olmak çok zordu
Ýþsiz olmak daha da zordu
Söyleyecek kelimeler bulmak çok da zordu
Yaþarý mavi gözlüyü cemileyi ayrý düþünmek de pek zordu
Çýkardým evin dükkanýn anahtarýný
Taktým maviþ gözlünün minik parmaðýna
Oturduk minderden yastýða öptüm hepsinin yanaðýndan
Çýktým mahalleden hala gönüllerimiz hala sevgi pýnarýndan
Büyüdü maviþ gözlü kucaðýmda her gün öptüm yanaðýndan
Yaþar ve cemile mutlu artýk yuvasýndan ocaðýndan
Ben hala bekarým beraber yaþýyoruz hayatýn kucaðýndan
Maviþ gözlüm artýk kýzým her gün yatar kucaðýmdan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.