Karda yürü, izi kaybet dediysem Bana deðil, ele güne demiþtim El oðluna, etme raðbet dediysem Kalp kýrýp da, eðlenene demiþtim. Bana deðil, ele güne demiþtim.
Cilvelisin hoþsun gülün goncasý, Kývrandýrýr aþk yarasý sancýsý, Gizlen gülüm vurur ceylan avcýsý, Kýymet bilmez bir sevene demiþtim. Bana deðil ele güne demiþtim.
Sözü dinle bu huyundan vazgeçme, Boz bulanýk akar pýnar su içme, Aþýk diye bu gönlüme suç biçme, Vefasýzca zulm edene demiþtim. Bana deðil ele güne demiþtim.
Yalnýz bana aç peçeni yâr böyle, Kaþýk atma aða ile bey ile, Laf atana sitem eyle söz eyle, Elem keder dert verene demiþtim. Bana deðil ele güne demiþtim.
Bir bakýþýn boþ tüfeði doldurur, Su gibisin bet bereket oldurur, Bu hasretin saçý baþý yoldurur, Sana deðil çok gezene demiþtim. Bana deðil ele güne demiþtim.
Anla artýk uzun lafýn kýsasý, Ayrýlýðýn büyük olur tasasý, Lamý cimi yoktur aþkýn þakasý, Terkedip de yâr gidene demiþtim. Bana deðil ele güne demiþtim.
Þair:Ýsmail Kurt 02.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.