RİYAKÂR YÜZLER
Sevabým, günahýmla yaþamaya çalýþtým,
Bir benim zahmetimle olmuyormuþ demek ki.
Göz kýrptý büyük vuslat, sonla erken buluþtum;
Güller yalnýz hazanda solmuyormuþ demek ki...
Bu kalabalýk neden? Bu muydu isteðiniz?
Ahde vefanýz için son nefes mi gerekli?
Eksik olsun yaþarken olmayan desteðiniz
Sizce bu insan yalnýz ölürken mi yürekli?
Þu soldan üçüncüsü... Sizi anýmsýyorum!
Beni baþtan savarak ’defol git’ demiþtiniz.
Þimdi ben de ne yazýk, eksik önemsiyorum
Hatýr denen lokmayý siz haram yemiþtiniz...
Ya siz saðdan beþinci... Ne yüzle burdasýnýz?
Benim hediyem miydi baþýnýzdaki yazma?
Bir yürek eksilecek, siz yine kâr dasýnýz
Yürek dediysem, hani... Sizce çer-çöp ten bozma...
Sað yanýma diz çöküp, en kadim dostum gelsin
Hani yirmi yýl benle bir lokmayý bölüþen!
Güzel sesiyle þimdi bir ilâhi söylesin,
Bir kiþi de o olsun içten içe gülüþen...
Meðer ne kadar da çok eþ-dost, akrabam varmýþ
Bizzat görmek isteyen: ’Öldü mü, ölmedi mi!’
Demek cümle düþmaným cemaatim kadarmýþ
Peki ya boþandýðým!.. O halâ gelmedi mi?..
Baþucumda aðlayan vefakâr babam herhâl
Bir zaman demez miydi: ’Kabrin ecir le dolsun?’
N’olur yetiþ Azrail!.. Ölmem gerekli derhal,
Yaþarken görmediðim þefkati eksik olsun...
Allahtan ki, kabirler tek kiþilik oluyor.
Bu kadar maskeliyle nasýl sýðardým yoksa?
Ve þükür ki, uzuvlar ölünce son buluyor;
Kalkýp tükürmek için tekrar doðardým yoksa...
Bir tek vefalý dostum, yavrum gelsin yanýma
Aranýzdan yol bulup, geçemiyor Can Kýzým. (!)
Hissediyorum artýk ramak kaldý sonuma
’Babam’ deyip sarýlsýn, nihayet bulsun sýzým...
Bizi yalnýz býrakýn, ve lütfen hemen gidin!
Söyleyin; Cenazeme hangi yüzle geldiniz?
Benim hakkým helâldir, siz ister haram edin
Yaþýyorken siz bana ecel kadar -el-diniz...
Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.