GECE NEŞESİ

Gecenin göðsüne dayadým baþýmý
Dinledim göðsünde kalp atýþýmý.
Hafif bir dokunuþ ürpertisi gece,
Sessizliðin içimdeki sesi gece.
Gözlerim kapalý gördüðüm gece,
Bana ayan, çoðuna kördüðüm gece.
Gece beni dinler ben geceyi dinlerim.
Gecenin rengi soluk, ben sessiz inlerim.
Dile gelmez niyazýmý geceye saklarým
Sýrrýmý ifþa için geceyi beklerim.
Gözlerim kapalý görürüm geceyi,
Sýrtýma sarar da yürürüm geceyi.
………
Gecenin sessizliðini bozan ses, “týk týk!”
Geceyi susturma , sen sus artýk!
Bir el deðdi zamana saat durdu,
Gece zamaný sonsuzluða kurdu.
Sonsuz bir boþlukta sallansýn zaman,
Gece bir nefes, solumamda her an.
“An”ý yaþadým gecenin koynunda,
Yeni bir “an” baþlar her anýn sonunda.
Sürüp gider saatlerce bu aþk oyunu,
Kendim geçer kendimden düþünmem sonunu.

Sosyal Medyada Paylaşın: