Sona doğru

Bana benden beni, sormayýn dostlar,
Yalnýzlýk sazlarý çalýyor iþte!
Ýçimi tarifsiz bir sýzý kaplar,
Yürek öylesine yanýyor iþte!

Ufkumda özlemler azalmýþ meðer,
Çok az þeyler kalmýþ ilgiye deðer,
Erciyes baþýmda, belimi eðer,
Ayazý yüzümü yalýyor iþte!

Yüzüm çizgi, saçým akla dolsa da.
Beden güçsüz, gönül yorgun olsa da.
Yýllar beni yerden yere vursa da,
Ruhum enginlere dalýyor iþte!

Dostlar ne eski dost, ben ne eski ben.
En güzel duygular yok oldu birden.
Gözlerim uzaða dalýp giderken,
Sükût öylesine sarýyor iþte!

Kuru davalarla avunmak niye?
Hüküm deðiþmezse savunmak niye?
Bahtýma bir güneþ doðacak diye,
Umudum yarýna kalýyor iþte!

Gitti gelmez yýllar, gelir mi heyhat!
Neler dolmamýþ ki, içimde kat kat.
Gerçekler gün gibi, aþikâr fakat,
Gönül olmazlarý arýyor iþte!

Hüner bülbülde mi, bilmem gül de mi?
Muhabbet gönülde yada dilde mi?
Çile çekiyorsak, zýddý elde mi?
Yaram öylesine kanýyor iþte!

Çözüyor baðlarý, bedeni ören,
Topluyor sofrayý, azýðý seren,
Bize can kuþunu, mukayyet veren,
Bir meçhul âleme, salýyor iþte.

Ömür neþe dolsa yahut da çile.
Yaralýnýn hâli gelmiyor dile.
Hayatýn içinden aðlaya güle,
Yolumuz mezara varýyor iþte!

Mustafa Yaralý
[ kalýn ]
Sosyal Medyada Paylaşın: