gö
Tuhaf Milletiz
TUHAF MÝLLETÝZ
Gerçek sevginin anlamýný öðrenemedim gitti
Ama her konuda her
Öðrenen var mý bilmem
Yada öðreten var mý göremem
Vefasýzýz hýz alýr gider
Tekeri patlamýþ freni tutmayanlarýn
Memleket der ülkeyi satar
Dost deyip arkadaþlýktan namerttir
Aþktan bahseder, evlenince býkar
Düþündüklerini, sevdiklerini menfaatine deðiþir
Çocuk doðurup atar bir çöpe
Aklý baþýna gelince aramaya baþlar
Yani bir tokat daha atar
Vakitsiz, gereksiz karþýsýna çýkarak evladýna
Anne, babanýn kýymetini bilmeyerek
Anne, baba olmak ister
Evladýný görmeden para uzatýr baba
Anneyle baba evladýný çok düþünerek
Kendilerine zarar verilir
Para kazanacaðým diye
Ýþleri zorla sevilir
Rahmetliði övüp parasýna göz dikilir
Hayvaný koruyup sakat görülmez
Köpeði evde besleyip
Sakatýn yanýna uðranýlmaz
Günah iþleyerek Allah aðza alýnýr
Doðadan faydalanýp bütün kötülük yapýlýr doðaya
Unutur gibi yapýp
Ertesi gün satýlýr dost meyhanesinde
Evet gerçek sevgiyi asla
Öðrenemedim, öðretemedim, öðretmediler, öðrenmediler
Biz öyle tuhaf milletiz ki
Ayný odun gibi
Tek noktada takýlý kalýp
Sýrt menfaate dayanýr
Bu yüzden hemen yakarlar bizi
Ýnsanlýðý, insanlarý, kendimizi
Hayvaný çözüp insaný çözemediðim için
Kendimden, insanlýðýmdan, insanlýktan
Ve insanlardan utanýyorum.
FATÝH GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.