Ah onu da yaparým,bunu da diyemem ben hiç...
Gözdaðý veremem hiç kimseye...
Ne kinimin gücünü övebilirim
Ne çekip gitmelerimin teminatýný...
Çünkü benim yaralý gönlümü baðlayan AÞK’týr...
Ne gururum ne beklentilerim ne heveslerim
Sevgilim öpsün isterim yüreðimden.
Dünyanýn bütün nimetleri boþtur gözümde
Eðer terazinin diðer kefesinde AÞK var ise.
Ah hiç övünemem ben þöyle yaparým,böyle yaparým diye.
Ne yapacaðýma kefil olamam ki!
Aþk girince vücuduma,
Aklým da baþýma gelir.
Bilirim ki yapamam hiçbirini;
Ne kaçmak için ayaklarým,
Ne unutmak için hafýzam iþbirliði yapar.
Kalbim gibi...
Ona sözüm hiç geçmez;
Kýlýna zarar verme sakýn der!
Ah ben hiç gözdaðý veremem ki!
AÞK dikilir karþýmda büyülü bir engel gibi
Gidemem uzaðýna,
Kýzamam yanlýþlarýna.
Severim sevdiði her þeyi...
Sevemem diyemem ki!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.