Býrakýp da gittin sen,çok zorlandýk geçimde.
Gece gündüz çalýþtým,makinenin baþýnda.
Ne hayaller kurmuþtum,Hepsi kaldý içimde.
Saçlarýmý aðarttýn bu gencecik yaþýmda.
Oynamadým sokakta,gençliðimi bilmedim.
Gözyaþýmý akýttým,mendilimle silmedim.
Hep dik durdum hayatta,eziyetten yýlmadým.
Evlendirdi ailem, çocukken on beþimde.
Gündüzleri tarlada, geceleri burdayým.
Hiç sormadýn halimi,bilsen nasýl dardayým.
Akan sular söndürmez, alevlenen hardayým.
Ne tat kaldý ne de tuz, soframdaki aþýmda.
Bahçedeki çitleri örümcekler bürüdü.
Daðdan inen çakallar bahçemizde ürüdü.
Hasan dayý borç için üzerime yürüdü.
Bir mucize beklerim,geceleri düþümde.
Halamgiller göçmedi, benim için kaldýlar.
Kara çomar beklerken,kapýmýzdan çaldýlar.
Çocuklarý bir görsen koskocaman oldular.
Küçücüktü oðlumuz,emzirirdim döþümde
Hiç mi için sýzlamaz, arkana bir bakýp ta.
Umut versen gönlüme,bir kývýlcým yakýp da.
Bir kez gönlüm alsaydýn,baþýma gül takýp da.
Güç ve kuvvet bulurdum,çalýþtýðým iþimde.
Ülkü Ahýska !.Mayýs.2013