Saramadım Yar

Bundan sonra senin adýn vefasýz,
Mutlu bir gününü göremedim yar.
Geçmedi bir günüm senle cefasýz,
Bu nasýl iþ diye soramadým yar.

Durmadý zelzelen yýkana kadar,
Salladýn temelden çökene kadar,
Kollarýnda caným çýkana kadar,
Ýnceden belini saramadým yar.

Kuruttun kökümü olmaz çaðýmda,
Ot bile yeþermez hicran daðýmda,
El ele gezerek gönül baðýmda,
Seninle gonca gül deremedim yar.

Kokun uçtu gitti son esen yelde,
Adýn bile artýk anýlmaz dilde,
Seni ömrümle bir tuttuðum halde,
Gözünde bir þeye yaramadým yar.

Ýflah olurmu hiç sevdaya yanan
Sevgili hasreti baþýnda dönen,
Rüzgarda savrulup beline inen,
Simsiyah zülfünü taramadým yar.

Yunus YALÇIN

Sosyal Medyada Paylaşın: